Küresel Isınmanın Uygunsuz Gerçeği

İnsan bir buluştur denebilir.İnsan, ilk aleti, yani taş baltayı, yalnızca hayatta kalmayı kolaylaştırmak için geliştirmedi, hafızasını bedeninin dışında bir nesneye aktarmak için de geliştirdi.

İlk teknik, ilk alet, o kenarları sivriltilmiş ama ele iyice oturan taş balta, insanın ilk hafıza biçimidir aynı zamanda. Yalnızca hayatta kalma ihtimalini çoğaltmaz bu alet, hayatı sona erdikten sonra da belleğinin yaşamasını sağlar. Aktarılmış düşünce, bilgi, sanat, kültür olarak taş balta, sonsuza keskin bir vuruştur.

İnsan teknolojisiyle hayvanlar aleminden kaçmıştır demek daha doğru olur. Bir kere o kapıyı açıp da dışarı çıktıktan, belki de içeri girdikten sonra demek gerekirdi, evet bir kere o kapıdan geçtikten sonra, bir daha geri dönememiştir. Dönmek istemiş midir? Belki istemiştir ama artık o kapıyı bulması zordur. İmkânsız mıdır? İnsan, geliştirdiği teknolojisiyle çok yakın zamanda o kapıdan binlercesini yapacak gibi gözükmektedir. İnsandan korkulur.

Bana sorarsanız, o kapının taslakları, derme çatma örnekleri, iskeleleri yapılmıştır, ama mükemmel değillerdir.

Mükemmel değillerdir çünkü henüz tüm insanlığın geçmesini, bir daha geri dönmeyecek şekilde geçmesini sağlayamamıştır. Tek mükemmel yanı, bunun bir kapı olduğunu -tıpkı ilk kapıda olduğu gibi- gizli tutmasıdır; bu kapının bir kapı olduğunu o kapıyı yapanın da bilmemesidir.

İnsanlığın en akıllı, en seçkin temsilcileri, teknolojinin en büyükleri dahi bunu bilememektedir. Bilimkurgu yazarları da net bir şey söyleyememektedir. Belki sanatın söyleyecek bir şeyleri vardır, hatta söylemektedir ama sanatın ne söylediği hep gelecekte anlaşılmıştır.

"Gezegen mi bize ihanet etti, biz mi gezegene ihanet ettik."

Copyright@ 2007 dunyaicin@hotmail.com